ارزیابی پتانسیل های اقلیمی گردشگری در استان گیلان(مطالعه موردی فعالیت شنا)

موقعیت جغرافیایی ویژه و تنوع پدیده های طبیعی باعث شده تا ایران به عنوان پنجمین کشور دارای تنوع طبیعی جهان شناخته شود(رخشانی نسب و ضرابی، 1388). پتانسیل طبیعی ایران در این زمینه و قرارگرفتن آن در این رتبه مطلوب جهانی انتظار رونق بالای اکوتوریسم و هم سوی با آن درآمدی سرشار را در کشور ایجاد می کند. در حالی که بررسی های انجام شده مطابق با آمار سازمان جهانی جهانگردی حاکی از درصد کم جذب گردشگران و مطابق با آن کسب درآمدهای ناچیز از این صنعت مهم و مورد توجه قرن اخیر است. با توجه به روند رو به توسعه و سودآوری زیاد این صنعت در کشورهایی که در زمینه اکوتوریسم به سرمایه گذاری پرداخته اند می توان به این صنعت(در صورت بهره برداری صحیح از منابع) به عنوان صنعتی همسو با محیط زیست و با بهره دهی بالا نظر داشت. در این پژوهش به بررسی توان گردشگری ساحلی و به ویژه فعالیت شنا به عنوان یکی از ورزشهای آبی (زیر مجموعه ورزشهای ساحلی) در سواحل استان گیلان پرداخته شده است و با ایجاد شاخص استانداردی برای شنا در دریاچه با استفاده از عناصر اقلیمی همچون دمای هوا، بارش، سرعت باد، طول روز و ... به شناسایی شرایط مساعد شنا پرداختیم و تقویمی جهت احتمال مناسب بودن هوا برای سفری مطلوب ایجاد کردیم که از طریق گرفتن درصد روزهای مناسب طی مقاطع زمانی مختلف بدست آمده است. داده های مورد نیاز برای انجام عملیات بیان شده از آمار هواشناسی ایستگاه های آستارا، بندرانزلی، لاهیجان و مرکز هواشناسی دریایی بندرانزلی گرفته شده است که نتایج حاصل از فیلتر کردن این داده ها براساس شاخص استاندارد شنا نشان داد که ایستگاه آستارا نسبت به دو ایستگاه بندرانزلی و لاهیجان از نظر داشتن بیشترین زمانهای مناسب برای شنا، در مقاطع مختلف زمانی در رتبه نخست قرار می گیرد و پس از آن بندرانزلی و لاهیجان قرار دارند.